Πριν την κατασκευή διπλής/τριπλής υάλωσης, οι υαλοπίνακες πρέπει να είναι απαλλαγμένοι από κάθε είδους στίγμα, σκόνη, κ.λπ. Για αυτόν τον λόγο, το πρώτο στάδιο είναι η πλύση των υαλοπινάκων. Οι υαλοπίνακες καθαρίζονται με ειδικές βούρτσες μικροινών και απιονισμένο νερό. Ειδικότερα οι μαγνετρονικές επιστρώσεις απαιτούν πιο προσεκτική μεταχείριση κατά το πλύσιμο.

Επομένως, τα πλυντήρια της γραμμής παραγωγής διαθέτουν ειδικές βούρτσες προορισμένες για τις μαγνετρονικές επιστρώσεις. Ακολούθως, οι υαλοπίνακες στεγνώνουν σε έναν δεύτερο θάλαμο με τη χρήση φιλτραρισμένου αέρα.

Αφού ολοκληρωθούν οι παραπάνω διαδικασίες, ο πρώτος υαλοπίνακας τοποθετείται έτσι ώστε να υποδεχθεί τον αποστάτη.

Οι αποστάτες κόβονται και συναρμολογούνται με γωνιές. Στο εσωτερικό του αποστάτη τοποθετούνται κόκκοι πυριτίου ή κόκκοι ζεόλιθου (πυριτικά άλατα νατρίου ασβεστίου) με σκοπό την αφυδάτωση του εγκλωβισμένου αέρα.

Σημαντικό ρόλο στη διάρκεια ζωής μιας διπλής/τριπλής υάλωσης παίζουν οι σφραγίσεις, οι οποίες προσδίδουν μηχανική αντοχή και ταυτόχρονα εμποδίζουν την είσοδο αέρα και υγρασίας.

Η πρώτη σφράγιση γίνεται με επικάλυψη butyl (κόλλα σε στερεά μορφή) η οποία αφού με θερμότητα έχει ρευστοποιηθεί, διοχετεύεται με ακρίβεια και στις δύο πλευρές του πλαισίου του αποστάτη μέσω ενσωματωμένων αισθητήρων που κρατάνε το πλαίσιο σταθερό. Έπειτα, ο αποστάτης κολλάει με πίεση στον πρώτο υαλοπίνακα. Περιμετρικά από τον αποστάτη αφήνουμε 1cm ελεύθερο για τη δεύτερη σφράγιση.

Εφόσον έχει τοποθετηθεί ο αποστάτης στον πρώτο υαλοπίνακα, ο δεύτερος υαλοπίνακας ευθυγραμμίζεται με τον πρώτο αλλά και με τον αποστάτη έτσι ώστε η υάλωση να προχωρήσει στο στάδιο πρεσαρίσματος. Στην πρέσα μέσω διπλής δράσης των υδραυλικών κυλίνδρων που πιέζουν τους υαλοπίνακες ομοιόμορφα, οι τελευταίοι κολλάνε πλήρως με τον αποστάτη.

Η χρήση αυτόματων πρεσών μηδενίζει σχεδόν τον κίνδυνο τα φύλλα γυαλιού να μην είναι στην ίδια ευθεία και να σχηματίζονται προεξοχές.

Έπειτα, εφόσον απαιτείται, τοποθετείται το αέριο μέσα στο διάκενο της διπλής υάλωσης για την επίτευξη καλύτερης θερμομόνωσης. Η πλήρωση που επιτυγχάνεται συνήθως είναι στο 90%. Την ολοκλήρωση του πρεσαρίσματος ακολουθεί η δεύτερη σφράγιση.

Η δεύτερη σφράγιση γίνεται εξωτερικά της διπλής υάλωσης με κρύα κόλλα δύο συστατικών, που το κύριο συστατικό της είναι η θειόκολλα και καλύπτει τον περιμετρικό αρμό μεταξύ των δύο υαλοπινάκων.

Τα υλικά αναμιγνύονται αυτόματα. Στο συγκεκριμένο σημείο χρειάζεται να επισημάνουμε πως η κρύα κόλλα παρουσιάζει καλύτερα χαρακτηριστικά σε σχέση με τη θερμή κόλλα.

Ειδική μέριμνα απαιτείται όταν πρόκειται η διπλή/τριπλή υάλωση να μεταφερθεί σε περιοχή με διαφορετικό υψόμετρο ή αναμένονται υψηλές θερμικές τάσεις, καθώς οδηγούν στην ανάπτυξη κρίσιμων υψηλών τάσεων με κίνδυνο θραύσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις μεριμνούμε και χρησιμοποιούμε ειδικά σχεδιασμένες βαλβίδες οι οποίες εξισορροπούν την πίεση.

Αυτές οι βαλβίδες είτε αφαιρούνται μετά τη μεταφορά στο έργο, είτε παραμένουν καθόλη τη διάρκεια ζωής του υαλοπίνακα, αναλόγως την τεχνολογία τους.

Κατά την φάση μορφοποίησης των διπλών υαλοπινάκων η επιφανειακή επικάλυψη δύναται να είναι σε μια από τις τέσσερις πλευρές, ανάλογα πάντοτε των επιδιωκόμενων συντελεστών απορρόφησης ανάκλησης, διαπέρασης, ηλιακού συντελεστή και συντελεστή θερμοπερατότητας του μορφοποιημένου υαλοπίνακα.

Αναφορικά με τη σύνθεση των διπλών/τριπλών υαλώσεων, οι χαμηλής εκπομπής (low-e) επιστρώσεις μπορούν να τοποθετηθούν στη θέση #2 ή στη θέση #3 της διπλής υάλωσης και στις θέσεις #2, #5 της τριπλής υάλωσης. Σε πολύ ψυχρά κλίματα προτιμάται να τοποθετείται στον εσωτερικό υαλοπίνακα (θέση #3) για καλύτερη θερμομόνωση. Οι μαγνετρονικές (μαλακές) επιστρώσεις ηλιακού ελέγχου τοποθετούνται στη θέση #2 της διπλής ή τριπλής υάλωσης. 

Κάποιες από τις «σκληρές» επιστρώσεις που είναι παλαιότερης τεχνολογίας μπορούν να τοποθετηθούν και στη θέση #1, αν και δεν ενδείκνυται καθώς η φθορά της είναι συχνό φαινόμενο, με αποτέλεσμα να χάνει και την ενεργειακή επίδοση.